آنژیوگرافی کرونر
 |
آنژیوگرافی کرونر
روش تشخیصی استانداردبرای بررسی تنگی عروق کرونر اپیکاردیال قلب است . این اقدام بدون بیهوشی و از طریق بیحسی موضعی انجام می شود.
محل رگ گیری اغلب شریان فمورال در کشاله ران و گاهی شریان رادیال ( مچ دست ) یا براکیال ( بازویی ) می باشد. برای انجام آنژیو گرافی ، لوله های پلاستیکی به نام کاتتر با طول حدود یک متر وارد شرایین می شود تا به مدخل عروق کرونر برسند و سپس از طریق این کاتترها ، ماده حاجب درون عروق کرونر تزریق می شود و با کمک اشعه ایکس (Xray ) از این تزریق فیلم برداری می شود . به این ترتیب تنگی ها و اشکالات عروق مشاهده و بررسی می شوند و با توجه به شرایط و علایم بیمار و شدت و گستردگی تنگی ها برای بیمار سه گزینه درمان اینترونشنال ( استنت گذاری ) ، جراحی قلب باز یا ادامه درمان دارویی پیشنهاد می شود.
به منظور انجام آنژیو گرافی کرونر معمولا بیماران روز قبل بستری می شوند و از آنها شرح حال اخذ می شود، معاینه می شوند و آزمایش های روتین و نوار قلب و عکس قفسه سینه تهیه می شود . اغلب بیماران در صورت نداشتن عارضه ، روز بعد از آنژیو گرافی مرخص می شوند.